Tag Archive | γαλαξίας

Βρέθηκαν τόσο γρήγορα άστρα που μπορεί να… δραπετεύσουν

Έχουν ταχύτητα τέτοια που μπορεί να καταλύσει τη βαρυτική έλξη του γαλαξία

Βρέθηκαν τόσο γρήγορα άστρα που μπορεί να... δραπετεύσουν

Είναι απολύτως μοναχικά και μάλιστα κινούνται με τόσο μεγάλη ταχύτητα που μπορεί να καταφέρουν τη μεγάλη απόδραση… από το γαλαξία μας.

Σε αυτή την εξαιρετικά σπάνια ανακάλυψη προχώρησε διεθνής ομάδα αστρονόμων που βρήκε αστέρια με ταχύτητα τόση που μπορούν να καταλύσουν τη βαρυτική έλξη που τους ασκεί ο γαλαξίας και να βγουν από αυτό.

Οι ερευνητές, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας, ανακάλυψαν τουλάχιστον 20 άστρα, σχετικά μικρά σαν τον Ήλιο μας, που έχουν τα φόντα να γίνουν… δραπέτες του γαλαξία χάρη στην υπερβολική ταχύτητά τους.

Το ασυνήθιστο είναι ότι κανένα από αυτά τα άστρα δεν προέρχεται από την κεντρική περιοχή του γαλαξία μας. Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες είχαν εντοπίσει περίπου 20 υπέρθερμα γιγάντια μπλε άστρα, όλα κοντά στο κέντρο του γαλαξία, τα οποία χαρακτηρίζονταν ως υπερ- υψηλής ταχύτητας. Σε όλες αυτές τις ήδη γνωστές περιπτώσεις, πρόκειται για διπλά αστρικά συστήματα, όπου το ένα άστρο παγιδεύεται από τη βαρυτική έλξη της τεράστιας μαύρης τρύπας στο κέντρο του γαλαξία μας (με μάζα όσο τέσσερα εκατομμύρια Ήλιοι) και έλκεται προς αυτήν, ενώ το συνοδό άστρο της εκτοξεύεται ως «σφεντόνα» προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, στο αχανές διάστημα, με τρομερή ταχύτητα που τους επιτρέπει να ξεφύγουν τελείως από την γαλαξιακή επικράτεια.

Όμως η νέα κατηγορία άστρων, που μπορούν να κάνουν κάτι ανάλογο, είναι πολύ διαφορετική. Πρόκειται για μοναχικά άστρα που δεν έχουν συνοδό, τα οποία κινούνται μακριά από το κέντρο του γαλαξία και δεν αποκτούν την τρομακτική ταχύτητά τους εξαιτίας του μηχανισμού-σφεντόνας της κεντρικής μαύρης τρύπας.

Οι αστροφυσικοί έχουν υπολογίσει ότι για να ξεφύγει ένα άστρο από τον γαλαξία μας, πρέπει να αποκτήσει ώθηση με ταχύτητα πάνω από ένα εκατομμύριο μίλια την ώρα, σε σχέση με την ταχύτητα κίνησης του ίδιου του γαλαξία.

πηγή: http://www.news.gr/kosmos/episthmonikes-anakalypseis/article/121055/vrethhkan-toso-grhgora-astra-poy-mporei-na.html

NASA: ανακαλύφθηκαν οι αρχαιότεροι γαλαξίες του διαστήματος

nasa-arxaioi-galaxies-110159

 

Τους μικρότερους, αχνότερους και αρχαιότερους γαλαξίες στις παρυφές του σύμπαντος ανακάλυψαν αστρονόμοι τουπανεπιστημίου της Καλιφόρνιαχρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA.

Οι επιστήμονες, που παρουσίασαν τα αποτελέσματα της μελέτης τους στο ετήσιο συνέδριο τηςΑμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στην Ουάσιγκτον, χρησιμοποίησαν το τηλεσκόπιο Hubble για να επιβεβαιώσουν την ύπαρξη ενός άγνωστου μέχρι σήμερα πληθυσμού γαλαξιών, οι οποίοι παρήγαγαν τα περισσότερα νέα αστέρια λίγο μετά τη δημιουργία του διαστήματος.

Όπως γνωστοποιήθηκε, το διαστημικό τηλεσκόπιο φωτογράφισε 58 νέους, μικροσκοπικούς γαλαξίες, όπως εμφανίστηκαν πριν 10 δισεκατομμύρια χρόνια.

Αυτοί οι γαλαξίες είναι 100 φορές πολυπληθέστεροι από τα «μεγαλύτερα ξαδέρφια» τους, ενώ το φως τους είναι 100 φορές πιο αχνό από τους γαλαξίες που ανακαλύφθηκαν στο πλαίσιο προηγούμενων ερευνών για τη δημιουργία του διαστήματος.

Οι γαλαξίες κανονικά δεν θα ήταν δυνατόν να εντοπιστούν, ωστόσο οι επιστήμονες εφάρμοσαν την τεχνική του «βαρυτικού φακού», η οποία χρησιμοποιεί τα παρεμβαλλόμενα ουράνια αντικείμενα ως μεγεθυντικούς φακούς για να παρατηρήσει πολύ πιο μακρινά αντικείμενα, δεκαπλασιάζοντας ή και εικοσαπλασιάζοντας με αυτόν τον τρόπο την φωτεινότητά τους.

Όπως εξήγησε ο καθηγητής αστρονομίας Brian Siana, η μεγαλύτερη ανησυχία των επιστημόνων μέχρι σήμερα είναι ότι έχουν ανακαλυφθεί μόνο οι λαμπρότεροι από τους μακρινούς γαλαξίες, οι οποίοι αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου.

«Πιστεύουμε πως τα περισσότερα αστέρια που σχηματίστηκαν στο αρχαίο σύμπαν δημιουργήθηκαν σε γαλαξίες που κανονικά δεν μπορούμε να δούμε, Τώρα εντοπίσαμε αυτούς τους αθέατους γαλαξίες και πιστεύουμε ότι θα δούμε και το υπόλοιπο παγόβουνο», τόνισε ο καθηγητής.

Ο Δρ. Siana και η ομάδα του εντόπισαν γαλαξίες που δημιουργήθηκαν όταν το σύμπαν ήταν ηλικίας 3,4 δισεκατομμυρίων ετών. Αν αυτό το σμήνος γαλαξιών που ανακαλύφθηκε πρόσφατα είναι ενδεικτικό ολόκληρου του πληθυσμού (γαλαξιών) εκείνης της εποχής, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι τα περισσότερα αστέρια έχουν σχηματιστεί σε αυτούς τους μικροσκοπικούς γαλαξίες.

Σημειώνεται ότι συνολικά οι πρώτες εικόνες από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble περιλαμβάνουν περίπου 3.000 γαλαξίες. Σε αυτή τη φάση οι αστρονόμοι προσπαθούν να εξακριβώσουν ποιοι από αυτούς τους γαλαξίες είναι αρχαίοι και ποιοι είναι περισσότερο πρόσφατοι.

Πέρα από τη μεγάλη ανακάλυψη των μικροσκοπικών, αχνών γαλαξιών, η NASA ανακοίνωσε τον εντοπισμό τεσσάρων ασυνήθιστα φωτεινών γαλαξιών, όπως εμφανίστηκαν πριν 13 δισεκατομμύρια χρόνια.

Όπως γνωστοποιήθηκε, οι φωτεινότεροι εξ αυτών σχηματίζουν αστέρια περίπου 50 φορές γρηγορότερα σε σύγκριση με τον δικό μας γαλαξία.

Αν και έχουν μόνο το 5% της μάζας του γαλαξία μας, πιστεύεται ότι περιέχουν περίπου ένα δισεκατομμύριο αστέρια.

Οι τέσσερις γαλαξίες ανακαλύφθηκαν από τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και Spitzer και είναι περισσότερο φωτεινοί από οποιοδήποτε ουράνιο σώμα της εποχής τους.

πηγή: http://www.econews.gr/2014/01/08/nasa-arxaioi-galaxies-110159/

Γνωρίζοντας τον Γαλαξία μας

Επειτα από δωδεκαετή έρευνα ομάδα επιστημόνων ανακοίνωσε ότι δεν αποτελείται από δύο γιγάντιες σπείρες αλλά από τέσσερις

Γνωρίζοντας τον Γαλαξία μας

Επειτα από 12 χρόνια ερευνών ομάδα επιστημόνων ανακοίνωσε ότι ο Γαλαξίας μας δεν αποτελείται από δύο γιγάντιες σπείρες, όπως πιστευόταν ως σήμερα, αλλά από τέσσερις, γεγονός που αλλάζει τα κοσμικά μας δεδομένα.
Κοσμική ακτινογραφία
Οι αστρονόμοι δεν μπορούν να δουν το ακριβές σχήμα του Γαλαξία μας επειδή τον παρατηρούν από το εσωτερικό του και υπάρχουν σημαντικές δυσκολίες στη λεπτομερή «ανατομική» παρατήρηση και ανάλυσή του. Η τεχνική που χρησιμοποιούν για να καταλήξουν σε κάποιο συμπέρασμα για το σχήμα του είναι να παρατηρούν τα άστρα του και τις αποστάσεις που αυτά  έχουν από εμάς.
Ως σήμερα οι παρατηρήσεις και ειδικά εκείνες από το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer έδειχναν ότι ο Γαλαξίας μας αποτελείται από δύο γιγάντιες σπείρες. Ομάδα αστρονόμων από το Πανεπιστημίο του Λιντς της Βρετανίας χρησιμοποίησε διάφορα ραδιοτηλεσκόπια στην Αυστραλία, στις ΗΠΑ και στην Κίνα και παρατηρούσαν επί 12 χρόνια 1.650 γιγάντια άστρα.
Από τη θέση στην οποία βρίσκονται και τη λαμπρότητά τους οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτά τα άστρα δεν κατανέμονταν σε δύο αλλά σε τέσσερις σπείρες.
«Ο Γαλαξίας είναι στην ουσία το κοσμικό σπίτι μας και η μελέτη της δομής του μάς δίνει μια καταπληκτική ευκαιρία να κατανοήσουμε πώς λειτουργεί ένας συμβατικός σπειροειδής γαλαξίας, δηλαδή πώς γεννιούνται άστρα» αναφέρει ο Μέλβιν Χόαρ, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Η νέα μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society».
Ο δημιουργός
Μπορεί να μη γνωρίζαμε πόσες ακριβώς είναι οι σπείρες του Γαλαξία, αλλά έχουμε στοιχεία για το ποιος ευθύνεται για την ύπαρξή τους. Πρόκειται για τον Τοξότη, έναν γειτονικό γαλαξία που ανήκει στην κατηγορία των γαλαξιών-νάνων. Ο Τοξότης κινείται με ταχύτητα προς τον δικό μας Γαλαξία και θα συγκρουστεί μαζί του σε περίπου 10 εκατ. χρόνια.
Είναι η τρίτη φορά που ο Τοξότης θα συγκρουστεί με τον Γαλαξία και οι επιστήμονες είναι πεπεισμένοι ότι οι εντυπωσιακές σπείρες του Γαλαξία μας είναι αποτέλεσμα αυτών των «επαφών». Αμερικανοί ερευνητές κατάφεραν μέσω προσομοιώσεων να ανασυνθέσουν και να «δουν» με μεγάλη λεπτομέρεια το εντυπωσιακό κοσμικό συμβάν.
Οι συγκρούσεις
Ο Τοξότης είναι ένας γαλαξίας με περίπου δέκα χιλιάδες φορές μικρότερη μάζα από τον δικό μας. Πριν από περίπου δύο δισ. έτη συγκρούστηκε με τον Γαλαξία μας και αμέσως μετά τη σύγκρουση πήγε και «εγκαταστάθηκε» στα βόρεια γαλακτικά μας σύνορα.
Πριν από περίπου ένα δισ. έτη ο Τοξότης αποφάσισε να επανέλθει και συγκρούστηκε εκ νέου με τον Γαλαξία. Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι εντυπωσιακές σπείρες του Γαλαξία είναι προϊόντα αυτών των δύο συγκρούσεων. Από τις παρατηρήσεις και τη μελέτη της κίνησης του Τοξότη έχει υπολογισθεί ότι ο Γαλαξίας βρίσκεται και πάλι σε διαδικασία σύγκρουσης, η οποία αναμένεται να συμβεί σε περίπου δέκα εκατομμύρια έτη.
Γαλαξιακή εξέλιξη
Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ δημιούργησαν την πιο λεπτομερή και μεγαλύτερης ακρίβειας προσομοίωση των συγκρούσεων του Τοξότη με τον Γαλαξία και των φαινομένων – αποτελεσμάτων που προκαλούνται από αυτές.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, πρόκειται για μια εντυπωσιακή εργασία η οποία παρουσιάζει για πρώτη φορά τόσο καθαρά και με τόση λεπτομέρεια τις γαλαξιακές συγκρούσεις.
«Η εργασία μας θα διευρύνει τις γνώσεις γύρω από την εξέλιξη των γαλαξιών αφού οι συγκρούσεις γειτονικών γαλαξιών είναι πολύ συχνό φαινόμενο στο Σύμπαν.
Πολλοί σπειροειδείς γαλαξίες είναι πιθανόν να έχουν δημιουργηθεί μέσα από αυτή τη διαδικασία» υποστηρίζει ο Κρις Παρσέλ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

O πιο μακρινός γαλαξίας γεννήθηκε λίγο μετά το Σύμπαν

Λονδίνο

Ο πιο μακρινός γαλαξίας που έχει ανακαλυφθεί ως σήμερα εντοπίσθηκε από διεθνή ομάδα επιστημόνων. Ο zb_GND_5296, όπως είναι το διόλου εντυπωισακό όνομά του, βρίσκεται 13 και πλέον δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τη Γη και υπολογίζεται ότι είχε ήδη γεννηθεί όταν το Σύμπαν ήταν μόλις 700 εκατομμυρίων ετών. Η ανακάλυψη θεωρείται ότι θα βοηθήσει τους αστρονόμους να ρίξουν φως σε μια «στιγμή» του κόσμου μας που ακολούθησε αμέσως μετά τη Μεγάλη Εκρηξη.

Σημαντική επιβεβαίωση
Ο zb_GND_5296 δεν είναι «καινούργιος» για τους επιστήμονες. Είχε εντοπισθεί από το τηλεσκόπιο Χαμπλ, αλλά η απόστασή του δεν είχε υπολογιστεί επακριβώς. Αυτό επετεύχθη τώρα από αστρονόμους με επικεφαλής τον Στίβεν Φίνκελσταϊν του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Οστιν που χρησιμοποίησαν δεδομένα του Αστεροσκοπείου Κεκ στη Χαβάη. «Αυτός είναι ο πιο μακρινός γαλαξίας που έχουμε επιβεβαιώσει ως τώρα» δήλωσε ο δρ Φινκελστάιν. «τον βλέπουμε όπως ήταν 700 εκατομμύρια χρόνια μετά το Μπιγκ Μπανγκ».
Επειδή το φως χρειάζεται τόσο χρόνο για να ταξιδέψει και να φθάσει ως εμάς από την άκρη του Σύμπαντος οι επιστήμονες βλέπουν τον γαλαξία όπως ήταν πριν από 13,1 δισεκατομμύρια χρόνια. Προκειμένου να υπολογίσουν την απόστασή του οι ειδικοί ανέλυσαν το χρώμα του. Καθώς το Σύμπαν διαστέλλεται τα αντικείμενα που βλέπουμε γύρω μας απομακρύνονται από τη Γη, με αποτέλεσμα τα κύματα του φωτός που εκπέμπουν να επιμηκύνονται και να φαίνονται πιο κόκκινα από ό, τι είναι στην πραγματικότητα. Αυτή η αλλαγή στο χρώμα ονομάζεται μετατόπιση προς το ερυθρό και μετράται με μια συγκεκριμένη κλίμακα.
galaxias1

 

Καλλιτεχνική απεικόνιση του zb_GND_5296, του πιο μακρινού γαλαξία που βρίσκεται
σε απόσταση 30 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη (Πηγή V. Tilvi, S.L.
Finkelstein, C. Papovich, NASA, ESA, A. Aloisi, The Hubble Heritage, HST, STScI,
και AURA).
Όπως περιγράφουν στη μελέτη τους που δημοσιεύθηκε
στην επιθεώρηση «Nature» οι αστρονόμοι που ανέλυσαν το χρώμα του zb_GND_5296
είδαν ότι έχει μετατόπιση προς το ερυθρό 7,51, μεγαλύτερη από αυτή του μέχρι
τώρα θεωρούμενου μακρινότερου γαλαξία ο οποίος έχει μετατόπιση προς το ερυθρό
7,21. Ο νεος κάτοχος του ρεκόρ της απόστασης είναι μικρός – η μάζα του είναι ίση
μόλις με το 1-2% της μάζας του Γαλαξία. Είναι όμως πλούσιος σε βαρέα στοιχεία
και έχει ένα εξαιρετικό χαρακτηριστικό, «γεννά» νέα άστρα με εκπληκτική
ταχύτητα, εκατοντάδες φορές μεγαλύτερη από αυτή με την οποία μπορεί να
δημιουργήσει άστρα ο δικός μας γαλαξίας.
galaxias2Όλα σχεδόν τα αντικείμενα σε αυτή την εικόνα του Τηλεσκοπίου Χαμπλ είναι γαλαξίες. Ο zb_GND_5296 φαίνεται στη μεγέθυνση σε πλαίσιο (Πηγή V. Tilvi,
S.L. Finkelstein, C. Papovich, NASA, ESA, A. Aloisi, The Hubble Heritage, HST, STScI, και AURA)

Νέες γνώσεις από πολύ μακριά

Η ανακάλυψη θεωρείται ότι θα προσφέρει στους επιστήμονες
νέες γνώσεις για τα πρώτα στάδια του Σύμπαντος. «Ενας πολύ ενδιαφέρων τρόπος για
να μάθουμε πράγματα για το Σύμπαν είναι να μελετήσουμε αυτές τις εσχατιές, και
αυτό μας λέει κάτι σχετικά με το τι είδους φυσικές διαδικασίες επικρατούν στον
σχηματισμό και την εξέλιξη των γαλαξιών» τόνισε ο δρ Φινκελστάιν. «Το σπουδαίο
με αυτόν τον γαλαξία είναι ότι δεν είναι μόνο μακρινός αλλά είναι επίσης
εξαιρετικός». Ο ερευνητής πρόσθεσε ότι θεωρεί πως ακόμη πιο μακρινοί γαλαξίες θα
ανακαλυφθούν στο άμεσο μέλλον, όταν το νέο τηλεσκόπιο Τζέιμς Γουέμπ (James Webb
Space Telescope – JWST).

Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα στο BBC ο δρ Μάρεκ
Κούκουλα του Βασιλικού Αστεροσκοπείου στο Γκρίνουιτς ο οποίος δεν μετείχε στη
μελέτη δήλωσε: «Αυτά σε συνδυασμό με άλλα στοιχεία δείχνει ότι υπάρχουν ήδη
κάποιοι μάλλον εκπληκτικά εξελιγμένοι γαλαξίες στα πρώτα στάδια του Σύμπαντος.
Αυτός ο ταχύς ρυθμός δημιουργίας άστρων ίσως αποτελεί μια ένδειξη σχετικά με το
γιατί οι γαλαξίες αυτοί μπορούν να σχηματιστούν τόσο γρήγορα».

πηγή: http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231270595

Δέκα πράγματα που δεν ξέρεις για τον Γαλαξία

Με τον όρο Γαλαξίας αναφερόμαστε, τις περισσότερες φορές, στο γαλαξία στον οποίο ανήκει η Γη και το Ηλιακό Σύστημα, ενώ όταν αναφερόμαστε σε άλλο γαλαξία, τον γράφουμε με πεζό γ και ακολουθεί και το όνομα ή ο κωδικός του.

Ο Ήλιος (μαζί και η Γη) βρίσκονται στις παρυφές του Γαλαξία, και έτσι αυτός, καθώς τον κοιτάμε κατά μήκος, φαίνεται να σχηματίζει μία γαλακτόχρωμη, φωτεινή λωρίδα από πάρα πολλά αστέρια, που διασχίζει τον ορατό από τη Γη ουρανό από την μία πλευρά του ορίζοντα μέχρι την άλλη. Λόγω της εμφάνισης αυτής, ονομάστηκε στα ΕλληνικάΓαλαξίας κύκλος“. Στα αγγλικά είναι γνωστός και ως «Milky Way» που είναι μετάφραση του Λατινικού Via Lactea («Γαλακτώδης Οδός»).

Πρόκειται για έναν σπειροειδή γαλαξία και αποτελεί μέρος της Τοπικής Ομάδας γαλαξιών. Αποτελείται από τουλάχιστον 200 δισεκατομμύρια αστέρες και ενδεχομένως έως και 400 δισεκατομμύρια αστέρες. Ανάμεσα στα τουλάχιστον 35 μέλη της Τοπικής Ομάδας, έρχεται δεύτερος σε αριθμό αστέρων, πίσω μόνο από τον Γαλαξία της Ανδρομέδας, ο οποίος αποτελείται από ένα τρισεκατομμύριο αστέρες, όπως ανακαλύφθηκε το 2006.

Αν και ο γαλαξίας μας είναι ένας από τα δισεκατομμύρια που υπάρχουν στο Σύμπαν, έχει ιδιαίτερη σημασία για τον άνθρωπο καθώς είναι το «σπίτι» του Ηλιακού Συστήματος. Ο Δημόκριτος (460 – 370 π.Χ.) ήταν ο πρώτος άνθρωπος που χωρίς όργανα ισχυρίσθηκε ότι ο Γαλαξίας αποτελείται από απομακρυσμένα άστρα:«Γαλαξίας εστί πολλών και μικρών και συνεχών αστέρων, συμφωτιζομένων αλλήλοις, συναυγασμός δια την πύκνωσιν» ό,τι δηλαδή λέγει και η σύγχρονη Αστρονομία ως προς τη σύσταση του Γαλαξία.

Ζεις εδώ για όλη σου την ζωή, στην πραγματικότητα όλοι μας ζούμε εδώ, αλλά τι ξέρεις πραγματικά για τον γαλαξία μας; Σίγουρα, ξέρεις ότι είναι σπειροειδής και είναι 100.000 έτη φωτός. Αλλά ξέρεις αυτά τα δέκα πράγματα;

01. Είναι σπειροειδής με έναν ορθογώνιο κεντρικό κόμβο.

Μπορεί να γνωρίζεις ότι ο γαλαξίας μας είναι ένας σπειροειδής γαλαξίας, ίσως το πιο όμορφο είδος γαλαξία. Το έχεις δει: μαγευτικά σκέλη να στριφογυρίζουν έξω από ένα κεντρικό κόμβο ή την έξαρση λαμπερών αστεριών. Αυτοί είμαστε εμείς. Αλλά πολλές σπείρες έχουν ένα περίεργο χαρακτηριστικό γνώρισμα: ένα ορθογώνιο σμήνος αστεριών στο κέντρο, αντί για μια σφαίρα, και τα σκέλη να  ακτινοβολούν από τις άκρες του ορθογώνιου αυτού. Οι αστρονόμοι αποκαλούν αυτό το σμήνος “bar” και όπως σωστά μάντεψες: έχουμε  ένα.

Στην πραγματικότητα, το δικό μας είναι αρκετά μεγάλο. Με 27.000 έτη φωτός απόσταση από άκρη σε άκρη, είναι μεγαλύτερο από τα περισσότερα “bar” που υπάρχουν. Βέβαια, το διάστημα είναι μια σκληρή γειτονιά. Ποιος δεν θα ήθελε ένα τεράστιο “bar” να βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο της πόλης του;

02. Υπάρχει μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα στην καρδιά του.

Στο κέντρο του γαλαξία, ακριβώς στον πυρήνα του, κείτεται ένα τέρας: μια τεράστια μαύρη τρύπα.

Γνωρίζουμε ότι βρίσκεται εκεί, εξαιτίας της βαρύτητας. Τα άστρα πολύ κοντά στο κέντρο κινούνται σε τροχιά γύρω από το κέντρο σε απίστευτες ταχύτητες. Κινούνται με χιλιάδες χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο και η πρωτοφανής τους ταχύτητα προδίδει την μάζα του αντικειμένου που τα έλκει. Εφαρμόζοντας μερικά βασικά μαθηματικά, είναι δυνατό να καθοριστεί ότι η μάζα που απαιτείται για την επιτάχυνση των άστρων σε τέτοιες ταχύτητες πρέπει να ανατρέψει σε κοσμική κλίματα 4 εκατομμύρια φορές την μάζα του ήλιου. Ακόμα και έτσι όμως, τίποτα δεν μπορεί να φανεί σε φωτογραφίες. Οπότε, τι μπορεί να είναι τόσο ογκώδες όσο 4.000.000 ήλιοι και να μην εκπέμπει καθόλου φώς;

Σωστά. Μια μαύρη τρύπα.

Αν και είναι τεράστια, έχε κατά νου ότι ο γαλαξίας είναι περίπου 200 δισεκατομμύρια ηλιακές μάζες ισχυρός, έτσι στην πραγματικότητα, η μαύρη τρύπα στο κέντρο είναι μόνο ένα μικρό κλάσμα της συνολικής μάζας του γαλαξία. Και σε καμία περίπτωση δεν κινδυνεύουμε να πέσουμε μέσα σε αυτή. Εξ’ άλλου είναι 250.000.000.000.000.000 χιλιόμετρα μακριά.

03. Είναι κανίβαλος.

Οι γαλαξίες είναι μεγάλοι και έχουν μεγάλη μάζα. Αν κάποιος άλλος, μικρότερος γαλαξία περάσει πάρα πολύ κοντά, ο μεγαλύτερος μπορεί να καταπιεί τα αστέρια και το φυσικό αέριο του μικρότερου.

Η εικονογράφηση του γαλαξία μας να διαλύει τον γαλαξία Sagittarius Dwarf είναι όμορφη αλλά ταυτόχρονα άγρια εικόνα. Επί του παρόντος καταβροχθίζει πολλούς άλλους γαλαξίες. Σιγά σιγά τα άστρα τους περιφέρονται γύρω από τον δικό μας γαλαξία και στο τέλος συγχωνεύονται πλήρως με αυτόν. Κατά ειρωνικό τρόπο, αυτό μεγαλώνει την μάζα, καθιστώντας το πιο πιθανό να «τραφούν» ξανά. Τρώγοντας κάνει τους γαλαξίες να πεινάνε πιο πολύ.

04. Ζούμε σε μια όμορφη γειτονιά…

Ο γαλαξίας μας δεν είναι μόνος του στο διάστημα. Είμαστε μέρος μιας μικρής ομάδας κοντινών γαλαξιών που ονομάζονται “Local Group”. Είμαστε οι βαρύτεροι σε αυτή την ομάδα και ο γαλαξίας της Ανδρομέδας μπορεί να είναι λίγο μεγαλύτερος σε μάζα, αν και στην πραγματικότητα είναι πιο «απλωμένος».

Ο γαλαξίας Triangulum είναι επίσης σπειροειδής, αλλά όχι πολύ μεγάλος. Υπάρχουν και άλλοι γαλαξίες σκόρπιοι εδώ και εκεί που ανήκουν στην ομάδα αυτή. Στο σύνολο υπάρχουν γύρω στους 12 γαλαξίες στο “Local Group”, με τους περισσότερους να είναι απλά γαλαξίες νάνοι εξαιρετικά ασθενείς και δύσκολο να ανιχνευθούν.

05. …και είμαστε στα προάστια

Το “Local Group” είναι μικρό και ζεστό. Αυτό συμβαίνει, επειδή αν το δεις από μακριά, είμαστε στα προάστια. Η μεγάλη πόλη σε  αυτή την εικόνα είναι ο Virgo Cluster, ένα τεράστιο σύνολο 2.000 περίπου γαλαξιών, πολλοί από τους οποίους είναι πολύ μεγαλύτεροι από τον δικό μας. Είναι το κοντινότερο σύμπλεγμα, το κέντρο του οποίου είναι 60 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά. Από ότι φαίνεται είμαστε βαρυτικά δεμένοι με αυτό, με άλλα λόγια είμαστε ένα εκτεταμένο μέρος του. Η συνολική μάζα του συμπλέγματος είναι τόσο μεγάλη, όσο τετράκις εκατομμύρια φορές η μάζα του ήλιου.

06. Μπορούμε να δούμε μόνο το 0.000003% από αυτόν.

Όταν κοιτάξεις τον ουρανό μια σκοτεινή νύχτα, θα δεις χιλιάδες αστέρια. Αλλά ο γαλαξίας μας περιλαμβάνει 200 δισεκατομμύρια αστέρια. Βλέπεις μόνο ένα μικροσκοπικό κλάσμα του αριθμού των άστρων γύρω από τον γαλαξία. Στην πραγματικότητα, εκτός μερικών εξαιρέσεων, τα πιο μακρινά αστέρια που μπορείς να δεις είναι 1.000 έτη φωτός μακριά.

Ακόμα χειρότερα, τα περισσότερα άστρα είναι τόσο εξασθενημένα που δεν φαίνονται ούτε σε μικρότερες αποστάσεις. Ο ήλιος είναι τόσο αμυδρός που δεν φαίνεται σε απόσταση μεγαλύτερη από 60 έτη φωτός μακριά…και ο ήλιος είναι πολύ φωτεινός σε σχέση με τα περισσότερα άστρα. Έτσι, η μικρή φούσκα με αστέρια που βλέπουμε γύρω μας είναι απλά μια σταγόνα στον ωκεανό του γαλαξία μας.

07. Το 90% είναι αόρατο.

Αν κοιτάξεις τις κινήσεις των άστρων του γαλαξία μας, μπορείς να εφαρμόσεις μαθηματικά και φυσική και να καθορίσεις πόση είναι η μάζα του (περισσότερη μάζα σημαίνει και περισσότερη βαρύτητα, που σημαίνει ότι τα αστέρια θα κινούνται πιο γρήγορα). Μπορείς επίσης να μετρήσεις τον αριθμό των αστεριών στον γαλαξία και να βρεις πόση μάζα έχουν. Το πρόβλημα είναι ότι τα δυο αυτά νούμερα, δεν ταιριάζουν: τα αστέρια (και τα άλλα εμφανή πράγματα όπως τα αέρια και η σκόνη) αποτελούν μόνο το 10% της μάζας του γαλαξία. Που βρίσκεται το υπόλοιπο 90%;

Η εικόνα του Bullet Cluster, η πρώτη άμεση απόδειξη της σκοτεινής ύλης δείχνει ότι έχει μάζα αλλά δεν φωσφορίζει. Από αυτό προκύπτει και η ονομασία της. Γνωρίζουμε ότι δεν είναι μαύρες τρύπες, νεκρά άστρα ή ψυχρά αέρια (όλα αυτά έχουν ελεγχθεί και έχουν σβηστεί από την λίστα) και οι υποψήφιοι που παραμένουν είναι πολύ περίεργοι (WIMPs). Αλλά γνωρίζουμε ότι είναι αληθινό και ξέρουμε ότι βρίσκεται εκεί έξω. Απλά δεν ξέρουμε τι ακριβώς είναι. Οι επιστήμονες προσπαθούν να το διαπιστώσουν και δεδομένων των ανακαλύψεων των τελευταίων χρόνων, στοιχηματίζω ότι σε λιγότερο από μια δεκαετία θα το έχουν καταφέρει.

08. Οι σπειροειδής βραχίονες είναι μια ψευδαίσθηση.

Λοιπόν, δεν είναι ακριβώς ψευδαίσθηση, αλλά ο αριθμός των αστεριών στους σπειροειδής βραχίονες του γαλαξία μας δεν είναι και τόσο διαφορετικός από τον αριθμό των αστεριών ανάμεσα στους βραχίονες! Οι βραχίονες είναι σαν τα φανάρια του που ρυθμίζουν την κυκλοφοριακή συμφόρηση του σύμπαντος, περιοχές όπου η τοπική πυκνότητα είναι αυξημένη.

Όπως σε ένα μποτιλιάρισμα σε έναν αυτοκινητόδρομο, τα αυτοκίνητα εισέρχονται και εξέρχονται από την εμπλοκή, αλλά η συμφόρηση παραμένει. Οι βραχίονες έχουν άστρα που μπαίνουν και βγαίνουν, αλλά οι βραχίονες παραμένουν.

Μπορούμε να δούμε τους βραχίονες αυτούς επειδή το φως είναι καλύτερο εκεί και όχι επειδή βρίσκονται πολλά αστέρια μαζεμένα.

09. Είναι διαστρεβλωμένος.

Ο γαλαξίας μας είναι ένας επίπεδος δίσκος διαμέτρου περίπου 100.000 έτη φωτός και πάχους μερικές χιλιάδες έτη φωτός. Έχει την ίδια αναλογία με μια στοίβα από 4 DVD, αν αυτό βοηθάει.

Έχεις αφήσει ποτέ ένα dvd έξω στο ήλιο; Μπορεί να παραμορφωθεί από την θερμότητα και να διαστρεβλωθεί. Ο γαλαξίας μας έχει ένα παρόμοιο σχήμα.

Από όσο γνωρίζω η διαστρέβλωση αυτή δεν μας επηρεάζει καθόλου. Είναι απλά ένα ενδιαφέρον πράγμα το οποίο μπορεί να μην γνωρίζεις για τον γαλαξία μας.

10. Θα γνωρίσουμε τον γαλαξία της Ανδρομέδας πολύ καλύτερα.

Μιλώντας για την Ανδρομέδα, το έχεις δει ποτέ στον ουρανό; Είναι ορατός με γυμνό μάτι σε μια καθαρή, σκοτεινή νύχτα, χωρίς φεγγάρι. Είναι εξασθενημένο, αλλά μεγάλο. Μοιάζει να είναι οχτώ φορές το μέγεθος της Σελήνης, όπως την βλέπουμε από την Γη.

Αν αυτό δεν σου φαίνεται μεγάλο, συνυπολόγισε και το γεγονός ότι βρίσκεται δυο εκατομμύρια έτη φωτός μακριά. Αυτό θα σου δώσει μια καλύτερη εικόνα.

Ο γαλαξίας της Ανδρομέδας και ο δικός μας, πλησιάζουν ο ένας τον άλλο με ταχύτητα 200 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Θυμάσαι που είπα ότι οι μεγάλοι γαλαξίες καταβροχθίζουν τους μικρότερους; Λοιπόν, όταν δυο μεγάλοι γαλαξίες έρχονται πολύ κοντά, τότε έχουμε πραγματικά πυροτεχνήματα. Τα άστρα δεν συγκρούονται. Είναι πάρα πολύ μικρά στην κλίμακα αυτή. Αλλά τα σύννεφα αερίων το κάνουν. Και όταν γίνεται αυτό, δημιουργούνται νέα άστρα.

Τελικά (σε μερικά δισεκατομμύρια χρόνια), οι δυο γαλαξίες θα συγχωνευτούν και θα σχηματίσουν έναν γιγάντιο ελλειπτικό γαλαξία όταν ηρεμήσουν τα πράγματα. Στην πραγματικότητα, ο ήλιος θα υπάρχει ακόμα όταν αυτό συμβεί. Δεν θα έχει γίνει ακόμα ένας «Κόκκινός Γίγαντας». Θα γίνουν οι απόγονοι μας μάρτυρες της μεγαλύτερης σύγκρουσης στον γαλαξία μας;

Μέχρι τότε, αυτά τα 10 πράγματα θα σε κρατήσουν απασχολημένο. Και φυσικά, ήθελα να συμπεριλάβω μόνο 10 πράγματα για να είναι ωραίος ο τίτλος. Αλλά, αν γνωρίζεις κάτι άλλο για τον γαλαξία μας που σου φαίνεται ενδιαφέρων, γράψε το στα σχόλια.

πηγή: http://www.apocalypsejohn.com/2013/05/deka-pragmata-pou-den-ksereis-gia-ton-galaksia.html